CZESKIE FILMY w Opolu

28 września o 18:00 (sobota)

Pokazy krótkich filmów Jana Švankmajera

Ogród, reż. Jan Švankmajer / Czechosłowacja 1968 / 16 min.
Jowialny pan Pepík wiezie swego przyjaciela Františka do swojej willi. František jest zaskoczony, ponieważ dom, zamiast zwykłego płotu, jest ogrodzony rzędem ludzi trzymających się za ręce. Żeby auto mogło wjechać na posesję, część mężczyzn odsuwa się na bok, imitując drzwi. Pepík z dumą pokazuje swój ogród, króliki i kompost. Dopiero nachalnie wypytywany przez Františka przyznaje, że postanowił załatwić sobie żywy płot, i że stoją w nim ochotnicy, o których on coś niecoś wie…

Kaplica czaszek, reż. Jan Švankmajer / Czechosłowacja 1970 | 10 min.
Czarnobiały kolaż filmowy w reżyserii Švankmajera stara się uchwycić miejsce, które nawet samo z siebie jest dość niepokojące i nie wymagało zastosowania zbyt wielu efektów filmowych, by przerażać. Mowa tutaj o Kaplicy Czaszek z kościoła pod wezwaniem Wszystkich Świętych w dzielnicy Sedlec na obrzeżach Kutnej Hory. W założonej w r. 1870 kaplicy znajduje się siedemnaście tysięcy ludzkich szkieletów, w większości należących do ofiar epidemii czarnej śmierci z 1380 r. Kości zostały wykorzystane przez rzeźbiarza Františka Rinta do stworzenia oryginalnych ornamentów, żyrandoli itp. W filmie ta sceneria została skontrastowana z komentarzem przewodniczki, która oprowadza po kaplicy dzieci. Całość wydaje się absurdalna i surrealistyczna.

Zamek Otrantski, reż. Jan Švankmajer / Czechosłowacja 1977 / 15 min.
Badacz oraz doktor nauk medycznych Jaroslav Vozáb postawił sobie za cel odnaleźć miejsce akcji klasycznej gotyckiej powieści Horace Walpola Otrantský zámek (pol. Zamczysko w Otranto). Konkretne dowody dla prawdziwości swoich tez badacz odnalazł na zamku w pobliżu Náchodu. Animowane ilustracje z książki przeplatają się z opowieścią odkrywcy-entuzjasty.

Jedzenie, reż. Jan Švankmajer / Czechosłowacja, Wielka Brytania 1992 / 16 min.
W animowanym krótkometrażowym filmie Jídlo, wykorzystując typową dla siebie surrelistyczno-fantastyczną ekspresję artystyczną Jan Švankmajer ironicznie przygląda się niepohamowanej żarłoczności rodzaju ludzkiego i przemijalności życia. Autor w dziele z 1992, podobnie jak w innych swoich filmach, przeplata animację z grą aktorską.

SALA STENO

29 września o 18:00 (niedziela)

Mały Otik

reż. Jan Švankmajer / Czechy, Japonia, Wielka Brytania 2000 / 132 min.

Pewnego dnia podczas pracy w ogrodzie państwo Horak znajdują pień drzewa kształtem przypominający dziecko. Siła ich miłości sprawia, iż kawałek drewna… ożywa. Jednak szczęście nie trwa długo. Okazuje się, że mały Otik ma niezaspokojony apetyt, którego nic nie jest w stanie ugasić. Jego pierwszą ofiarą padnie kot. Jednak i to nie wystarczy. Czy zaspokoją go ludzie?

SALA STENO